سلام به دوستای مهربون خودم ، 

خوشحالم که این وبو برای گذراندن ثانیه های باارزشتون انتخاب کردین 

 باید بگم که الآن داره 2 سالی میشه که این وب

مونس تنهایی ها ،خوشی ها ، شایدم دلتنگی های من شده 

 بـــــــــــــــــــــــله وبم داره 2 ساله میشه 

 چقدر زود گذشت انگار همین  دیروز بود که وبمو ساختم 

1392/4/18

الانم بنده به محضر شما اومدم

 تا اینکه با کمک شما  واسه ی وبم تولد بگیرم 

تو بدهکارى ...

به من ...

و به تمام ” دوستت دارم ” هاى ناگفته اى

که پشت دیوار غرورت ماند ،

و آنها را بلعیدى ...

تا نشان دهى که منطقى هستى !

دلتنگی مرض عجیبی ست….

آدم را

آرام آرام…

نا آرام میکند...!

یه جایــی هم هست

بعــد از کلی دویــدن یهــو وایمیستی …

سرتــو میندازی پاییــن

و آروم میگی ” دیگه زورم نمیــرسه “…

تابستان

فصل ِ برگِ توت و پیلهُ پروانه.

فصل نامزد شدن یخ با آب

فصل خوابیدن روی بام

فصل دیدار کسی در آسمان

بی تعارف این دلم خیلی هوایت میکند

در این تابستان داغ نگاه های سردت کشنده تر از گرماست

و من در آسمان دوستیمان گویی برف و سرما را تا مغز استخوانم درک میکنم

کــــــــــاش

روزهــــــــــــای دلتنگی ِ مـــــــــن

مثل ِ “دوست داشتن های” تو کوتاه می شد

کــــــــــاش…